Deri tani mendohej se përgjigja inflamatore ndodhte në murin e zorrëve dhe përfshinte ekskluzivisht qelizat e sistemit imunitar, por në realitet tabloja është shumë më komplekse.
Një studim i botuar në revistën Gastroenterology nga një ekip ndërkombëtar i udhëhequr nga Universiteti McMaster në Kanada mund të hapë rrugën për zhvillimin e terapive të reja kundër sëmundjes çeliakisë, sëmundje autoimune që shkakton një reaksion të fortë inflamator kur hahen elementë që përmbajnë gluten. Difuzioni i tij është dyfishuar pothuajse në 25 vitet e fundit. Vlerësohet se në Itali prek rreth 600 mijë persona, 60% e të cilëve ende nuk janë diagnostikuar.
Ata që vuajnë nga sëmundja celiac janë të detyruar të shmangin të gjitha ushqimet që përmbajnë gjurmë të glutenit, një proteinë që gjendet tek gruri, thekra dhe elbi. Për më tepër, deri më sot, nuk ka terapi efektive: megjithëse vaksinat dhe nanogrimcat e afta për të krijuar tolerancë imunologjike ndaj glutenit janë duke u studiuar, provat klinike nuk kanë dhënë ende rezultate bindëse.
Identifikimi i saktë i shkaktarit të reagimit imunitar ndaj glutenit është thelbësor për gjetjen e terapive efektive. Deri më tani mendohej se përgjigja inflamatore ndodhte në murin e zorrëve dhe përfshinte ekskluzivisht qelizat e sistemit imunitar, por në realitet tabloja është shumë më komplekse. Falë një modeli të epitelit të zorrëve të rindërtuar në laborator, u bë e mundur të demonstrohej për herë të parë se cilat qeliza janë të përfshira drejtpërdrejt në aktivizimin e sistemit imunitar. Ishte e mundur të vëzhgohej se cilat molekula paralajmërojnë qelizat imune për praninë e glutenit dhe, duke rindërtuar të gjithë zinxhirin e ngjarjeve, u demonstrua se epiteli luan një rol vendimtar në aktivizimin e përgjigjes imune.
Sipas autores së parë të studimit, Sara Rahmani, kjo do të thotë se në të ardhmen mund të jetë e mundur të parandalohet sëmundja celiake te njerëzit në rrezik duke identifikuar praninë e patogjenit dhe duke penguar ndërveprimin e tij me glutenin dhe epitelin e zorrëve.
