Njerëzit, zogjtë dhe kafshët e tjera mund të infektohen me sëmundjen e njohur si virusi i Nilit Perëndimor (WNV), i cili përhapet kryesisht nga mushkonjat. Ndërsa shumica e individëve të infektuar me këtë virus mund të mos shfaqin asnjë simptomë, një përqindje e vogël mund të ketë ethe, dhimbje koke, dhimbje trupi dhe në raste të rralla, infeksione më serioze, potencialisht fatale, duke përfshirë meningjitin ose encefalitin.
Virusi i Nilit Perëndimor është hasur herë pas here edhe në Kosovë, sikurse edhe në rajone të tjera të Evropës, veçanërisht në muajt e verës kur aktiviteti i mushkonjave është më i lartë. Lëvizja e shpendëve dhe transmetimi virusit prej mushkonjave bartëse kanë qenë të lidhura me ekzistencën e virusit në Kosovë.
1. Rastet e lehta me Ethet e Nilit Perëndimor:
Pushimi: Për të ndihmuar shërimin pacientët inkurajohen të pushojnë më shumë.
Hidratimi: Është kritike që pacientët të konsumojnë ujë për të shmangur dehidratimin, veçanërisht nëse janë me ethe.
Lehtësimi i dhimbjes: Acetaminophen ose ibuprofen janë ilaçet më të preferuara kundër dhimbjes që mund të aplikohen për të trajtuar ethet, dhimbjet e kokës dhe dhimbjet e muskujve.
Monitorimi: Shumica e njerëzve shërohen plotësisht brenda disa ditësh deri në javë, por është thelbësore të përcillën simptomat për t’u siguruar që ato të mos përkeqësohen.
2. Rastet e rënda (sëmundja neuroinvazive):
Rrallëherë, virusi i Nilit Perëndimor (WNV), mund të rezultojë në kushte të rënda neurologjike, si paraliza akute, meningjiti ose encefaliti, të cilat janë inflamacione të membranave që rrethojnë trurin dhe palcën kurrizore.
Hospitalizimi: Për kujdesin mbështetës, rastet e rënda mund të kërkojnë shtrimin në spital.
Lëngjet intravenoze (IV): Lëngjet (infuzionet) zakonisht u jepen pacientëve për t’i mbajtur ata të hidratuar në mënyrë adekuate dhe për të parandaluar dehidratimin.
Përcjellja e frymëmarrjes: Nëse një pacient përjeton shqetësime të konsiderueshme të frymëmarrjes, ai mund të ketë nevojë për ventilim mekanik ose forma të tjera të ndihmës për respiracion.
Menaxhimi i dhimbjes: Për të trajtuar dhimbjet e forta të kokës dhe simptoma të tjera, mund të nevojiten qetësues më të forte (sedative).
Rehabilitimi: Për të rifituar funksionet neuro-fiziologjike, pacientët mund të kenë nevojë për terapi fizikale, terapi profesionale ose lloje të tjera rehabilitimi.
3. Rimëkëmbja afatgjatë:
Kujdesi pasues: Individët që shërohen nga WNV e rëndë mund të kërkojnë kujdes të vazhdueshëm për të trajtuar efektet e mëvonshme, të tilla si plogështia, rraskapitja dhe simptomat shoqëruese.
Rehabilitimi: Individët që vuajnë nga problemet neurologjike mund të kenë nevojë për rehabilitim më afatëgjatë.
Përgatiti: Dr. Rrahman FERIZI
