Që në lashtësi, njerëzit kanë trajtuar reumatizmën duke u zhytur e mbuluar gjithë trupin me rërë të nxehtë. Në Greqinë dhe Romën e lashtë, thonin se rëra kishte aftësi kuruese kundër reumatizmës dhe artritit.
Këto sëmundje janë autoimunitare që do të thotë se sistemi imunitar gabimisht sulmon qelizat e vetë trupit. Sipas të dhënave rëra e pastër ka aftësi të jashtëzakonshme terapeutike për shkak të mineraleve që përmban.Në të gjenden silikoni sodium, magnezi, kaliumi, jodi, klori dhe kalçiumi që përthithen nga deti. Magnezi është shumë i domosdoshëm për kockat, dhëmbët, zemrën, sistemin nervor dhe çdo qelizë në trup.
Kur trupi futet në rërë, këto minerale arrjnë të penetrojnë në trup duke sjellë shumë përfitime.Përfitimet janë shumë të mëdha sepse përthithja ndodh direkt në lëkurë.
Në rastin e magnezit, ai nuk përthithet mirë nga sistemi tretës dhe përthithja në lëkurë gjatë terapisë së rërës është më e madhe. Terapia e rërës kombinon efektet mirëbërëse të nxehtësisë dhe këtyre mineraleve.
Rëra duhet të jetë e nxehtë por jo përvëluese.
Në temperaturën e duhur (pra jo shumë e nxehtë sa nuk durohet), rëra çliron nxehtësinë në mënyrë graduale duke mundësuar hapjen e poreve dhe përthithjen e mineraleve.
Një terapi normale e rërës kundër reumatizmës duhet të zgjasë nga 20 në 40 minuta. Ekspertët që mbështesin këtë lloj terapie, thonë se rëra përmirëson ndjeshëm simptomat e reumatizmës.
Ajo ndihmon kundër frakturave, përshpejton shërimin e kockave, zbut infeksionet e lëkurës dhe alergjitë dhe lehtëson simptomat e osteoporozës. Ka të tjerë që mendojnë se terapia e rërës mund të ketë efekt edhe kundër stresit dhe ndihmon në pastrimin e gjakut.
Terapitë e rërës duhen ndjekur nëpërmjet këshillës së mjekut. Ato nuk duhen bërë në pikun e diellit kur vapa është shumë e madhe dhe e padurueshme.
Këto terapi nuk janë të përshtatshme për njerëzit që vuajnë nga sëmundjet e zemrës apo tensionet e gjakut.
