Kohët e fundit, pacientët kanë pyetur nefrologët nëse një njeri normalisht duhet të pijë më shumë ujë dhe nefrologët kanë rekomanduar rritjen e marrjes së ujit për të mbajtur larg sëmundjen e veshkave.
Për vite me radhë, një numër në rritje i nefrologëve dhe mjekëve të kujdesit parësor kanë rekomanduar të pini më shumë ujë për të holluar nefrotoksinat ose thjesht për të larë veshkat në një mjedis më të përshtatshëm.
Në pamje të parë , ky rekomandim duket se ka kuptim, por dy studime të fundit sugjerojnë se prirja jonë e zellshme për të pire gjithnjë e më shumë ujë nuk na jep mbrojtjen e veshkave që shpresojmë.
Studimi i bërë në këto punime të fundit tregoi se pjesëmarrësit që ulën osmolaritetin e tyre të urines duke pirë më shumë ujë nga një bazë prej 374 mOsm/L në <326 mOsm/L kishin rënien më të madhe të eGFR (te filtrimit glomerular). Individët që pinin sasi te ujit të ujit në ditë (respektivisht < 0.5 ose > 2.0 L/d) kishin gjasat më të mëdha për të përjetuar rënie të funksionit te veshkave (raporti i rrezikut, përkatësisht 1.92 dhe 2.43) krahasuar me ata që kishin konsum të moderuar të ujit ( 1,0-1,5 L/d).
Çfarë duhet t’u themi pacientëve?
E gjithë kjo do të thotë që ne nuk duhet të fokusohemi më në sasinë e ujit që pimë. Është natyrisht e sigurt të rekomandohet konsumimi i ujit mjaftueshëm e jo fare pak, por pirja e sasive të tepërta të ujit nuk do të sigurojë ndonjë mbrojtje të veshkave.
Studiuesit kanë vënë në pikëpyetje besimin se ne thjesht mund të lajmë veshkat me ujë dhe gjithçka do të jetë mirë. Ashtu si një mollë në ditë nuk do ta mbajë mjekun larg, edhe uji i pijshëm me shumicë nuk do të parandalojë sëmundjen e veshkave. Konsumi i moderuar i ujit është gjithçka që mund të rekomandojmë në bazë të shkencës sot në dispozicion.
