Ajo që ka ndodhur në Palestinë që nga ardhja e pushtimit sionist atje, kërkon që çdo mysliman besnik ndaj fesë së tij dhe xheloz për dinjitetin e ummetit të tij, të pyes veten e tij për rolin e tij ndaj kësaj çështjeje dhe ndaj këtij populli mysliman, kundër të cilit shumë kombe janë bashkuar ashtu qysh bashkohen grabitqarët rreth gjahut. Palestinezët të cilët janë zhgënjyer nga regjimet derisa gjendja e tyre është bërë si ajo e jetimëve në tavolinat e poshtërsisë. Sidomos pasi çështja e Palestinës është kryesisht një çështje doktrine-besimi për myslimanët, një çështje njerëzore për të gjithë ata që pretendojnë njerëzoren dhe një kauzë e drejtë për të gjithë ata që pretendojnë integritet dhe nder.
Së pari: Perceptimet për zgjidhjen e çështjes Palestineze
Çështja Palestineze është një nga çështjet më të rëndësishme që ka pasur praninë e saj në të gjitha tryezat e diskutimit në të gjitha nivelet dhe ideologjitë dhe secili ka vizionin e tij për zgjidhjen e çështjes Palestineze sipas ideve, orientimeve dhe interesave që ai përqafon dhe sipas aspiratave që ai aspiron dhe këto vizione mund të përmblidhen si më poshtë:
a. Ka nga ata që e shohin çështjen e Palestinës si një çështje kombëtare që lidhet vetëm me Palestinezët dhe ne nuk duhet t’i përfshijmë arabët apo myslimanët në të.
b. Ka nga ata që besojnë se çështja palestineze është një çështje ‘’arabe’’, jo çështje ‘’Islame’’, dhe se ne duhet të distancohemi nga ndërhyrja në këtë çështje.
c. Ka nga ata që besojnë se zgjidhja është në duart e regjimit amerikan, duke qenë se Izraeli është njerka apo vajza e adoptuar e regjimit amerikan dhe se nëse Izraelit i ndërpritet ndihma dhe mbështetja amerikane, do të jetë si një fetus të cilit i është prerë kordoni i kërthizës.
d. Ka nga ata që besojnë në domosdoshmërinë e sjelljes së fuqive të mëdha për të zgjidhur çështjen Palestineze në mënyrë që të ketë një ekuilibër të fortë përballë Amerikës dhe Izraelit.
e. Ka nga ata që propozojnë një zgjidhje paqësore përmes negociatave dhe organizatave ndërkombëtare.
f. Ka nga ata që janë të sigurt për zgjidhjen ‘’Islame’’ dhe se nuk ka alternativë tjetër dhe se vetëm Islami do të ketë sukses në zgjidhjen e çështjes Palestineze.
Kushdo që beson në perceptimin e fundit, sheh se ai përbëhet nga:
* Islamizimi i çështjes Palestineze dhe trajtimi i saj si çështje besimi në radhë të parë dhe jo çështje njerëzish, toke apo teritori.
* Ndërprerja e shpresës në të gjitha organizatat ndërkombëtare për të zgjidhur çështjen Palestineze dhe ndalimi i lypjes zgjidhje tek to.
* Përgatitja e ummetit në përgjithësi dhe popullit Palestinez në veçanti për xhihadin dhe marrja e të gjitha shkaqeve të forcës materiale dhe morale. Bindja e thellë se ekuilibri i fuqisë për të kapërcyer entitetin sionist do të arrihet vetëm përmes kësaj.
* Duke vërtetuar se çështja Palestineze është ‘’kriteri legjitim i vërtetë’’ për çdo sistem politik arab ose islam, dhe se braktisja e çështjes palestineze ia heq legjitimitetin çdo regjimi që e bën këtë.
Historia që ne dimë për çifutët, karakteristikat e hebrenjve që janë në Librin e Zotit të Plotfuqishëm dhe praktikat e çifutëve që kur ata shkelën në tokën e Palestinës, janë të gjitha tregues dhe prova se nuk ka alternativë ndaj ‘’vizionit islam’’ për zgjidhjen e çështjes Palestineze.
Së dyti: Roli i Ummetit Islam ndaj çështjes Palestineze
Pasi theksuam se zgjidhja e çështjes palestineze do të arrihet vetëm me:
• Përgatitja e ummetit në përgjithësi dhe e popullit Palestinez në veçanti për xhihad.
• Të merren të gjitha shkaqet e forcës materiale dhe morale.
• Siguria se ekuilibri i fuqisë për të kapërcyer entitetin sionist nuk do të arrihet përveçse pasi t’i drejtohemi Islamit dhe të praktikojmë parimet dhe vendimet e tij në këtë drejtim.
• Të gjitha dëshmitë historike, fetare dhe praktikat aktuale sioniste dëshmojnë se çështja palestineze nuk do të zgjidhet nëse Islami nuk e ka fjalën e parë, supreme dhe efektive.
Pikat që unë ngrita, në bazë të tyre, mund të ndërtohen rolet të cilat mund të shpërndahen për të zgjidhur çështjen palestineze. Këto role janë:
1. Vërtetimi e bindja në islamizimin e çështjes Palestineze
Hebrenjtë e shohin tokën e Palestinës si një “tokë e premtuar” dhe e shohin veten si “popull i zgjedhur i Zotit”, dhe kjo kërkon që ne si myslimanë ta shohim çështjen Palestineze si një çështje islame në radhë të parë…
Konflikti ndërmjet myslimanëve dhe pushtimit sionist është një konflikt ekzistence përpara se të jetë konflikt kufijsh, dhe se toka e Palestinës – e gjithë Palestina – është një dhuratë islame dhe nuk i lejohet asnjë individi, kushdo qoftë ai, për të hequr dorë nga një centimetër prej saj.
Mbrojtja e tokës së Palestinës, shenjtërive dhe popullit të saj kundër forcave pushtuese është një obligim për çdo mysliman, dhe se kushdo që braktis çështjen Palestineze ose nuk arrin të mbrojë tokën e Palestinës, shenjtërinë e saj dhe popullin e saj është tradhtar dhe ka dyshime në besimin e tij. Toka e Palestinës, për ambiciet e hebrenjve, është fillimi i plotësimit të mitit të madh të “Izraelit” nga Nili në Eufrat.
Dhe se sionistët nuk kanë qenë dhe nuk do të jenë kurrë ‘’avokatë të paqes’’. Pyetni historinë për ta dhe ajo do t’ju tregojë për historinë e tyre të përgjakshme. Pyetni Kur’anin e Shenjtë për ta dhe do t’ju tregojë se ata janë vrasësit e pejgamberëve. Dhe se ata janë përmendur në Kuranin Famëlartë me më shumë se njëzet cilësi të poshtërsisë :’’… në ata -Allahu- është hidhëruar , të mallkuar, mashtrues, frikacakë, armiqësia ndërmjet tyre është e ashpër, ngrënësit e haramit – shkelësit e besëlidhjeve. …’’etj.
2. Sigurimi i të gjitha mjeteve të mbështetjes financiare dhe morale
Detyra fetare dhe humanitare-njerëzore kërkon që ne, si myslimanë dhe të gjithë njerëzit e nderuar në botë, të ofrojmë të gjitha mjetet e mbështetjes për të përkrahur çështjen Palestineze dhe për ta bërë popullin Palestinez të ndiejë se është dikush që dëgjon vuajtjet e tyre, ndjen dhimbje, ndan pikëllimin me ta dhe nuk do t’i braktisë, sado të mëdha të jenë sakrificat dhe sado e gjatë të jetë periudha.
3. Edukimi i brezave në Fe dhe të mbjellim tek ata dashurinë për çështjen Palestineze
Armiku sionist po vë bast për dy gjëra themelore:
Gjëja e parë është që me kalimin e viteve, brezat do ta harrojnë çështjen Palestineze dhe toka e Palestinës do të jetë e tyre, pa e kontestuar askush.
E dyta është se armiku sionist do të punojë për të zhytur brezat në kalbëzimin e laicizmit dhe kënetës së tij të ndenjur për të harruar çështjen palestineze dhe nëse nuk e harron, nuk do të mund ta mbështesë dhe as ta mbrojë!
Kjo e bën të domosdoshme që ummeti t’i kushtojë vëmendje këtij plani sionist dhe të forcojë brezat kundër tij dhe që brezat të ushqejnë dashurinë e kauzës me një dashuri që nuk zbehet sado kohë të zgjasë.
4. Edukimi i brezave në njohjen e historisë së përgjakshme të sionistëve
Masakrat e kryera nga armiku sionist kundër popullit Palestinez janë të mjaftueshme për të qenë një argument për brezat përmes së cilës ata njohin të vërtetën e kauzës së tyre dhe natyrën e armikut të tyre, dhe janë të mjaftueshme për të mbajtur nxehtësinë e çështjes në zemrat e njerëzve brez pas brezi, dhe gjithashtu janë të mjaftueshëm për të trashëguar hakmarrjen ndër breza dhe se armiku nuk ka vend në asnjë pëllëmbë toke në Palestinë.
5. Shfrytëzimi maksimal i procesit mediatik për t’iu përgjigjur dyshimeve të ngritura për çështjen Palestineze dhe për të ushtruar presion mbi vendimmarrësit
Dihet se hebrenjtë kontrollojnë makinën globale mediatike, promovojnë qëllimet e tyre dhe justifikojnë krimet e tyre, kjo kërkon që ne të shfrytëzojmë sa më shumë rrugën mediatike për t’iu përgjigjur dyshimeve që ngrihen për çështjen Palestineze dhe çdo individ duhet të përgatit veten si një makineri mediatike që përcjell zhvillimet e çështjes dhe synimet e saj, në të gjitha forumet dhe në të gjitha nivelet.
Nëse arrijmë të përfitojmë sa më shumë nga procesi mediatik, do të jemi në gjendje të ushtrojmë presion mbi vendimmarrësit përmes veprimeve serioze popullore. Lëvizja popullore është shprehja e vërtetë e vullnetit të ummetit.
6. Përdorni i mirë të gjitha rrugëve të disponueshme për të mbështetur çështjen Palestineze
Interesi ynë për çështjen palestineze kërkon që ne të aktivizojmë të gjitha rrugët (politike – letrare – arsimore – mediatike – sportive – artistike… etj.) dhe t’i shfrytëzojmë të gjitha këto për të afirmuar natyrën islame, arabe dhe njerëzore të çështjes Palestineze.
7. Krijimi i projekteve zhvillimore për të mbështetur çështjen palestineze
Fushat e mbështetjes për çështjen Palestineze që kërkojnë ngritjen e projekteve zhvillimore për ta arritur atë janë të shumta dhe të ndryshme, duke përfshirë:
• Rindërtimi i shtëpive dhe objekteve të shkatërruara nga armiku.
• Trajtimi i të plagosurve dhe të lënduarve.
• Miratimi i familjeve të dëshmorëve dhe muxhahidëve.
• Shpenzimet për përgatitjen e gjithçkaje që e pengon armikun në aspektin e pajisjeve teknologjike si psh hakerimin e sistemit informativ të tyre e të ngjashme…
• Restaurimi i antikiteteve dhe dokumentimi i tyre pranë organeve përkatëse ndërkombëtare.
• Ruajtja e frymës së rezistencës në zemrat e popullit Palestinez në veçanti dhe në zemrat e popujve arabë dhe islamikë në përgjithësi.
Krijimi i projekteve të tilla synon – në radhë të parë – që këto akse dhe shtigje të mos kalojnë nëpër rrugën sioniste.
8. Krijimi i fushatave mediatike, ligjore dhe historike në gjuhë të ndryshme për të prezantuar çështjen Palestineze dhe drejtësinë e saj
E gjithë kjo duhet të zbatohet përmes të gjitha mediave dhe mjeteve për të krijuar një opinion publik global me ndikim, dhe përmes komiteteve të specializuara që kanë sinqeritet ndaj kauzës dhe kanë mbështetjen e duhur për të krijuar ndikimin e dëshiruar.
9. Aktivizimi i rolit të akademive shkencore dhe juridike
Akademitë shkencore dhe juridike kanë një rol të rëndësishëm për t’i shërbyer çështjes Palestineze, nëpërmjet:
• Ringjalljes dhe konsolidimit të shpirtit luftarak në ummet.
• Nxjerrja e fetfave ligjore që i shërbejnë çështjes Palestineze në të gjitha detajet e saj.
10. Aktivizoni armën e ‘’bojkotit’’
Bojkoti nuk është një armë e lehtë. Bojkotimi i produkteve të armikut sionist dhe mos ballafaqimi me të ekonomikisht do të dobësonte fuqinë e tij ekonomike dhe do të ndikonte negativisht në standardin e jetesës së qytetarëve të tij. Bojkoti duhet të përfshijë gjithashtu të gjitha produktet e kompanive që mbështesin entitetin sionist. Bojkoti nuk duhet të kufizohet vetëm në aspektin ekonomik, por duhet të shtrihet në bojkotin psikologjik dhe emocional, si dhe të përfshijë bojkotin e ideve, zakoneve, traditave, veprave të artit, sportit etj.; Kështu që entiteti të ndihet i përjashtuar dhe i padëshiruar para gjithë botës.
Këto janë dhjetë pika me të cilën dhe pa të cilën do të kishim kuptuar përmasat e përgjegjësisë sonë ndaj çështjes Palestineze dhe do të kishim njohur veçoritë e rolit tonë për të ecur me vetëdije, mirëkuptim dhe njohuri drejtë veprime pozitive dhe frytdhënëse.
Në fund them:
Çështja Palestineze do të mbetet çështje e çdo myslimani dhe çështje e çdo njeriu të lirë dhe të nderuar, derisa Zoti i Plotfuqishëm të lejojë shkatërrimin e shtetit pushtues sionist. Zhdukja e këtij entiteti uzurpues është një nga premtimet që na ka premtuar Sheriati, dhe ne besojmë plotësisht dhe jemi plotësisht të sigurt se premtimi i Zotit do të realizohet në mënyrë të pashmangshme.
Nga Ebu Hurejra – Allahu qoftë i kënaqur me të – se Pejgamberi, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Nuk do të vijë Kiameti derisa myslimanët t’i luftojnë çifutët dhe myslimanët t’i vrasin ata, derisa çifuti të fshihet pas gurit dhe pemës, dhe guri ose pema thotë: O mysliman, o rob i Zotit, ky është një çifut pas meje, andaj eja dhe vrite atë, përveç ‘’garkadit’’, sepse ai është nga pemët e çifutëve. ” (Sahih El-Xhami’)
Dhe unë them:
Pavarësisht se sa përpjekje bëjmë dhe sado që sakrifikojmë, nuk duhet ta çojmë shumë larg. Ne duhet ta konsiderojmë këtë si më të voglën e të drejtave të popullit Palestinez që kemi dhe se gjithçka që bëjmë për Palestinezët, nuk ia vlen një natë që populli palestinez të jetojë nën rrethim në mungesë të mjeteve më të thjeshta të jetës, dhe pavarësisht nga të gjitha këto, ata nuk kursejnë asnjë përpjekje për të mbrojtur shenjtërinë, krenarinë dhe dinjitetin e ummetit ‘’Tokën e shenjtë të Kudsit me rrethinë’’.
Shkroi: Muhammed Abdurrahman Sadik
Përshtati: Mr. Jasir Krasniqi
