Fjala kulturë ekziston që nga krijimi i Ademit; ajo është ajka e qytetërimeve.
Njeriu kalon nëpër shumë faza të rritjes dhe të zhvillimit, si: foshnjë, fëmijë i vogël, adoleshent, i pjekur, dhe pastaj pleqëria derisa të ndahet nga jeta. Gjatë gjithë kësaj kohe ai e formon dhe ndërton personalitetin e tij dhe fiton kulturë. Pra, koha është një element themelor në ndërtimin e personalitetit dhe të kulturës së njeriut, derisa kultura të bëhet sjellje dhe stil i përhershëm i jetës së përditshme të njeriut.
Kultura përbëhet nga një grumbull karakteristikash personale të lindura dhe të fituara, nga vlera morale, edukative dhe shoqërore të përfaqësuara në gjuhë (mënyrë e të folurit), veshje, mënyrë e të jetuarit, sjellje, natyrë (temperament), edukatë, fe dhe të gjitha njohuritë qofshin ato teorike apo praktike.
Prej lindjes deri në vdekje, çdo pjesë e molekulave tona formohet në mjedisin ku jetojmë, që për rrjedhojë bëhet pjesë e kulturës sonë, sikurse gjaku që formohet në trupat tanë.
Prandaj, çdo shoqëri ka veçantinë e kulturës së vet.
Sikurse gjaku që është i rëndësishme për shëndetin e njeriut dhe rreziku i humbjes së tij është rrezik për ekzistencën e tij, po ashtu është evidente edhe rëndësia e kulturës si një faktor kyç në ndërtimin e qytetërimit dhe ruajtjen e tij.
Më trego kulturën tënde, të të tregoj kush je!
Hoxhë Halil Avdulli
