Falem ne Xhamine Shkupi, pastaj dal ne mengjes ne pune, nga rruga e Manastirit, per te kaluar nga Parku Adem Jashari. Kur arrij ne pune turku me thote: Mirmengjes Shqiptar dhe me jep doren!
Turqit ne pune nuk bejne asnje dallim ndermjet meje dhe tyre. Pastaj kur kthehem (Me raste) vij ne kafen Kosova, pij nje caj aty ku flamuri shqiptar zen gjysmen e faqes se murit.
Pastaj kthehem ne parkun e lagjes time ku 70 % e te rriturve flasin shqip. Aty pushoj pak per rehatllikun tim me tespi ne dore, ndersa Rejani luan me shoket e tij shumica shqiptare, por qe mezi fllasin ndonje fjale shqip. Pastaj vjen koha e Akshamit dhe shkoj ne Xhamine time me emrin Uskup Cami.
Madje nje here, qe duke me shtypur nje makine me targa turke dhe me flamur shqiptar anash saj.
Hajde tani konsideroje kete vend, si vend te huaj.
Nga Eduart Thartori