Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit. Falënderojmë All-llahun, Krijuesin e natës dhe ditës, dhe bekimet dhe paqja qofshin mbi Pejgamberin tonë të zgjedhur, udhëheqësin e muxhahidëve dhe prijësin e të devotshmëve, si dhe mbi familjen dhe mbi gjithë shokët e tij.
Të dashur vëllezër, një vit i tërë ka kaluar që nga fillimi i spastrimit etnik në Gazën e dashur. Një vit i plotë—por jo si çdo vit tjetër, sepse koha është relative. Nuk kalon me të njëjtën shpejtësi gjithmonë. Nëse është plot lumturi dhe mirësi, kalon shpejt, si një erë e shpejtë. Por nëse është plot dhimbje dhe vuajtje, kalon ngadalë, si një barrë e rëndë, sa duket sikur zgjat jetë të tëra.
Ky vit ka qenë një vit turpi, një vit poshtërimi për të gjitha kombet e tokës. Por nga ana tjetër, ka qenë një vit kërcimesh në ndërgjegjen njerëzore, kërcime që nuk mund të imagjinonim as për njëqind vjet të ardhshme. E kam thënë më parë: “7 Tetori do të bëhet një datëlindje e re për Ummetin Islam dhe për njerëzimin në përgjithësi. Do të flitet për epokën “para Gazës” dhe epokën “pas Gazës.” Dhe kjo ka ndodhur. Gaza është bërë një simbol që bashkon njerëzit me ndërgjegje të gjallë, një kriter për të dalluar të mirën nga e keqja, të vërtetën nga gënjeshtra.
Prandaj, të dashur dëgjues, le të bëjmë një bilanc të këtij viti. Le të shohim: Çfarë ka humbur njerëzimi? dhe Çfarë ka fituar? Me fjalë të tjera, çfarë na ka mësuar Gaza botës? Këtë do ta analizojmë nga disa këndvështrime:
1. Nga perspektiva e popullit të Gazës.
2. Nga këndvështrimi i okupatorit.
3. Nga ana e Ummetit Islam.
4. Nga pikëpamja e njerëzimit në tërësi.
5. Nga ana e elitave intelektuale, shkencore dhe artistike.
Por, para se të fillojmë, duhet të theksojmë dy gjëra:
E para: Shpesh përsërisim këtë ajet kuranorë:
“Mund të urreni diçka, por ajo është e mirë për ju; dhe mund të doni diçka, por ajo është e keqe për ju. All-llahu e di, ndërsa ju nuk e dini.” (2:216)
Por harrojmë se ky ajet u shpall në kontekstin e luftës. All-llahu thotë: “Ju është urdhëruar lufta, ndonëse ajo ju është e neveritshme.”
Pra, ky është një ligj i All-llahut: lufta mund të duket e keqe, por mund të fshehë të mira që nuk i shohim menjëherë.
E dyta: Shtatë tetori nuk mund të kuptohet pa kontekstin e tij historik. Prandaj, le të kthehemi në pesë data kyçe (në mënyrë të kundërt):
– 2005: Kur Gaza u bllokua dhe u shndërrua në një burg të hapur.
– 1967 & 1948: Masakrat dhe dëbimet e popullit palestinez.
– 1917: Premtimi i lig (Balfour).
– 1890: Lindja e lëvizjes Sioniste.
Pa këto, nuk mund të kuptojmë tetorin 2023.
Bilanci i Vitit: Çfarë Humbëm dhe Çfarë Fituam?
1. Nga ana e Gazasë:
Populli i Gazës humbi gjithçka: shtëpitë, pasuritë, familjet. U ndaluan ushqimi, uji dhe ilaçet. Por nuk humbën besimin, dinjitetin dhe shpresën.
Ata i mësuan botës:
– Si të luftosh për liri (edhe nën tokë!).
– Fuqinë e durimit dhe besimit (fëmijët që nuk braktisnin kafshët e tyre, nënat që thonin “Ni‘ma-l-Wakīl” ndaj foshnjëve të tyre të vdekur).
– Gaza i vuri njerëzit në “shkollën e vërtetë” për të mësuar se çfarë do të thotë të jesh njeri.
2. Nga ana e okupatorit:
Ky vit zbuloi terrorin e shtetit në formën e tij më të qartë. Nuk është thjesht Izrael—është “terror i botës” (Shtetet e Bashkuara, Gjermania, Britania, BE). Ata përdorën metoda më të egëra se nazistët:
– Nuk u nevojitën dhoma gazi—i dogjën nën rrënoja.
– Nuk u nevojitën kampe vdekjeje—e gjithë Gaza u bë një kamp vdekjeje.
– Nuk u nevojitën bomba atomike—hodhën më shumë se në Hiroshima dhe Nagasaki.
Por Gaza zbuloi edhe dobësinë e ushtrisë së okupatore. Ata u treguan të pafuqishëm përballë trimërisë së Gazasë, si Goliathi përballë Davidit.
3. Nga ana e Ummetit Islam:
Gaza na vuri një pikpyetje:
“A mund të mbrojnë 2 miliardë muslimanë 2 milion vëllezër?”
Përgjigja deri tani: Dështim total.
– As nuk ndaluan masakrën.
– As nuk dërguan ilaçe.
– As nuk bllokuan ekonomikisht Izraelin.
Muslimanët u ndanë në tre grupe:
1. Tradhtarët (që mbështetën okupatorin).
2. Të heshturi (të pafuqishmit).
3. Ata që bënë më të pakten (dënim verbal + ndihma humanitare).
Gaza zbuloi edhe hendekun midis popujve dhe qeverive muslimane. Popujt presin nga qeveritë, qeveritë heshtin, dhe Gaza vuan.
4. Nga ana e njerëzimit:
Gaza zbuloi se:
– “Bota e lirë” nuk është e vërtetë.
– “Të drejtat e njeriut” kanë ngjyrë (vetëm për perëndimin).
– Imperializmi ka ndryshuar vetëm rrobat.
Por Gaza na dha edhe shpresë:
– Rrjetet sociale e bënë botën dëshmitare të krimeve.
– Vendi i Afrikës së Jugut u bë hero në Hagë.
– Lëvizjet anti-koloniale u zgjuan.
5. Nga ana e elitave:
Gaza zbuloi se:
– Filozofët, artistët dhe shkencëtarët janë robër të sionizmit.
– “Vlerat perëndimore” janë të rreme (ata heshtin për Gaza).
– Vetëm disa të guximshëm (si Žižek ose Agamben) folën.
Dhe më e dhimbshme: Klerikët islamikë heshtën. Ku janë dijetarët e medhenj? Ku janë liderët fetarë?
Përfundim: Gaza është një provë për të gjithë ne
Çdo njeri në botë ka një pyetje që duhet përgjigjur:
– Për muslimanët: A e mbrojmë Palestinën?
– Për njerëzimin: A qëndrojmë me të drejtën?
– Për intelektualët: A flasim kundër padrejtësisë?
Gaza ka kaluar testin me shkëlqim. Ata janë dëshmitarët e vërtetë të besimit, dinjitetit.
Dr. Mehmet Görmez
Ish Kryetar i Diyanetit të Turqisë
