Selektiviteti i organeve të drejtësisë dhe pavarësia e pushteteve, si duket, është vetëm një ëndërr dhe shpesh më i zëshmi është ai që më së shumti ushtron ndikim në qasjen selektive në baza politike dhe etnike…
Nga Daut DAUTI
- E dëgjoja një analist të njohur maqedonas, menjëherë pas premtimit të kryeministrit Mickoski se gjithë fajtorët për zjarrin në Koçani do të përgjigjen, se si i shkëlqenin sytë tek fliste “s’ka më, tash do t’u shkohet punëve gjer në fund! Prej poshtë gjer lartë!” Ishte ky nga ata analistët e njohur që përkrahnin dikur NIkolla Gruevskin, e ë ndërkohë, kishin humbur nga ekrani. Vetëm një a dy ditë më vonë, vetë kryeministri, për të satën herë atyre ditëve pas tragjedisë së paparë, zotohej “neka e i sveti VMRO, ima da odgovara!”. Sigurisht se nja 99 për qind të atyre që ia kanë dhënë votën, dhe ai analisti që i shkëlqenin sytë nga vendosmëria e Kryeministrit, e kanë besuar se e ka seriozisht.
“Ekziston një ndjenjë vendosmërie edhe para aksidentit të madh në Koçan, rreth luftës kundër krimit të organizuar, asaj afere të tmerrshme me helmimin e njerëzve tanë me naftë, sipas informacioneve të mia nga njerëz që janë të përfshirë në sistem në një farë mënyre, këto janë marrëdhënie afatgjata, ka një fokus të madh në Prokurorinë Publike, mendoj se nuk do të ketë ndërhyrje serioze, nuk do të shkojë siç duhet dhe të ketë llogaridhënie dhe mbyllje ligjore”, mendon edhe ish-ministri i punëve të jashtme, Nikolla Dimitrov që me gjasë duket i impresionuar nga vendosmëria e kësaj qeverie për t’u përballur me “sistemin e korruptuar”. Këtë të dytin e mora si një shembull që nuk janë vetëm VMRO-istët ata që u besojnë në fjalë politikanëve të tyre, por dhe njerëz jashtë oborrit partiak, ndonëse Nikolla Dimitrov rrjedh nga e njëjta parti, me një mandat ministri, që e fitoi si anëtar i një grupi anti-Gruevist.
Por këtë impresion, nuk e ndanë të gjithë. Kur për menaxhimin e tragjedisë vijnë kritika nga opozita, kjo për publikun, por dhe për vetë pushtetin, nuk përbën shqetësim, se është ajo klisheja e njohur “ata e kanë për detyrë të kritikojnë!”. Por, nuk qëndron çështja te kriticizmi opozitar, por sa ai është i argumentuar dhe i qëndrueshëm. Shumëkush do të thotë se BDI-ja e kritikon sepse i djeg për njerëzit e vet që janë “involvuar” në rastin, edhe pse do të bëhet gatisë një vit që nuk është në pushtet.
Por nëse ka vërtetësi në pohimet e BDI-së dhe LSDM-së, nuk duhet të relativizohet kritika. Ja p.sh. çka thotë BDI-ja: “…Autori i drejtpërdrejtë i tragjedisë, pronari i klubit që u dogj dhe mori jetën e 59 të rinjve në Koçan, merret nga policia PA pranga, ndërsa një ish-ministër, që nuk ka asnjë lidhje me këtë tragjedi, u shoqërua ME pranga, nën vëmendjen maksimale të mediave, pasi më parë ishin ftuar kamerat. Ky është një turp institucional. Ky është manipulim i pastër. Kjo është përdhosje e drejtësisë…”.
Patjetër të merren me seriozitet këto akuza në adresë të Qeverisë ose dhe të organeve të drejtësisë, sepse gjërat janë lehtësisht të kapshme për të marrë qëndrim ka apo s’ka të drejtë BDI-ja. Sepse, kur thotë Mickovski “neka e sveti VMRO…” për t’u përgjigjur për tragjedinë dhe shkakton ekzaltim te ithtarët e vet, në praktikë veprimet nuk janë ashtu. Vërtet, cili mund të jetë më përgjegjës për djegien e lokalit, pronari, i cili hiq më pak ka dështuar me mjetet e sigurimit nga zjarri dhe që ka lejuar në kushte të tilla minimale të mbrojtjes, të përdoren mjete teknike, apo një ish-ministër, për një leje të skaduar (për çka përgjegjësia u bie subjekteve të tashme përgjegjëse), që as që e ka nënshkruar. A nuk vërtetohen dyshimet se pushteti më tepër dëshiron të qërojë hesapet me ish-partitë në pushtet se sa t’i vë para përgjegjësisë fajtorët e vërtetë? Sepse, përderisa pronari i diskotekës – fajtori i drejtpërdrejtë, sillet duar zgjidhur në gjyq, ish-ministri i BDI-së sillet duarlidhur, mbase për spektakël medial dhe poshtërim para publikut të një oponenti politik, që edhe është shqiptar. Kjo gjë nuk mund të bëhet në emër të drejtësisë. Në anën tjetër, edhe LSDM-ja si dhe BDI-ja vënë në dukje se ndaj disa përgjegjësve të tashëm nga radhët e VMRO-së, as që është ngritur ndonjë dyshim, ata apriori janë të pafajshëm sipas pushtetit. Domethënë, nuk se është e vërtetë ajo që thotë Mickovski “neka e i sveti VMRO…”.
(Normalisht, dy partitë që ishin në pushtet dy mandatet e kaluara nuk janë pa përgjegjësitë e veta, por të mos harrojmë se prandaj sot janë në opozitë…).
Një mosgjeturi sigurisht po tregojnë edhe Prokuroria dhe Gjyqësia, pasi nën presionin e ekzekutivit, futen në qasjen selektive. Pas presioneve për t’i ndërruar, as vetë nuk dinë më si të sillen, të shikojnë ligjin apo t’i dëshmojnë qeverisë se nuk janë ashtu siç i trajton ajo! Në këtë mënyrë, as ka ndarje pushtetesh, as ka pavarësi të mirëfilltë, gjersa ka vardisje dhe presion.
Tash u përmend edhe çështja e selektivitetit, si në baza partiake, si në baza etnike. Ishte rast i mirë që në këtë skenë absurdi dhe farse të rikujtojmë lëndë edhe nga e kaluara, si vrasja me paramendim dhe nga mizoria e vogëlushit nga Kumanova, vrasësi i të cilit, në vend se të dënohej me burg të përjetshëm, iu zvogëlua dënimi edhe ashtu i vogël, nga gjashtë, në katër vjet. Mos të kujtojmë edhe ato dënime drakonike që i kam përmendur shpesh të protestuesve shqiptarë për rastin “Monstra”, që dënoheshin me nga tre vjet burg, për disa dritare të thyera, ndërkaq protestuesit maqedonas në lagjen e Gjorçes, që shkatërruan dyqanet dhe lokalet e shqiptarëve, kaluan me dënime me kusht!…
Kur të hapet debati për këtë lloj selektiviteti, dalin subjektet maqedonase dhe thonë “gjyqësia është e pavarur, nuk përzihemi!”, ndonëse edhe zogjtë e malit e dinë ndikimin e politikës në vendimet e shumë lëndëve gjyqësore. Edhe në kohët e lashta, jo fort të lashta, e tregonin atë meselen e kadiut(diku të hoxhës) që ia ka vrarë lopën katundari. Ai i tregon kadiut, por anasjellta: “kadi efendi, lopa jote e kishte vrarë lopën time!” Kadiu ia kthen: “po kafshë janë, çka t’u bësh!” Por katundari ia kthen: “më fal, lopa ime ka vrarë tënden!”
E kadiu atëherë ia kthen: Kadal, ta shoh çka thotë qitapi!
E…
E keqja në këtë mesele është se në këtë rrëfimin tonë të drejtësisë, qasje apo ndikim te gjyqësori kanë pasur partitë maqedonase, si më kryesoret në pushtet. Më kryesore kanë qenë edhe në punët e korrupsionit masiv. Një përpjekje e vogël e BDI-së që edhe ajo të ndikojë te gjyqësori, u ngrit në nivel të një herezie dhe katastrofe shtetërore, ndërkaq sapo erdhi VMRO-ja, pikërisht për këtë arsye mëshoi ndaj gjyqësisë. Me këtë nuk duhet të arsyetohet ndikimi i kujtdoqoftë, pra edhe i BDI-së, por kur flasim për këtë fenomen, të mos bindim publikun e gjerë se kush e ka kapur më shumë shtetin dhe drejtësinë, siç ka përpjekje tash.
- Kjo paqja apo armëpushimi në Ukrainë, që e paralajmëroi Trampi, assesi të definohet dhe arrihet. Armëpushim në Det të Zi, dhe për mos sulm në objektet energjetike, e këndej pikërisht ato sulmohen nga forcat ruse… Si duket Zelenski ka rënë në hall dhe nuk di çka të besojë… I gjori, tash po shpreson se Putini është i sëmurë dhe se së shpejti do të vdesë! Dhe kur të vdesë ai, do të bëhet më mirë!
E mor Vologja, edhe në Kosovë kishte disa politikanë që thoshin sa më shumë ta zvarrisin normalizimin e marrëdhënieve me Serbinë, sepse thoshin se në Rusi një ditë do të vijë ndonjë Putin më i mirë që nuk do ta përkrahë Serbinë. Por, duke pritur që kjo të ndodhë, në SHBA erdhi në president, i cili me të gjitha nishanet, nuk e trajton Putinin “bad boy”…!
(Autori është kolumnist i gazetës KOHA)
