Derisa s’ka drite, njeriu është syverbër.
Derisa s’ka moral, mendja është e verbër.
Derisa s’ka kufij, lakmia është e verbër.
Derisa s’ka modesti, fama ësht e verbër.
Derisa s’ka urtësi, fuqia është e verbër.
Derisa s’ka mëshirë, paraja është e verbër.
Derisa s’ka eupati, interesi është i verbër.
Derisa s’ka dreitësi, giykimi është i verbër.
Derisa s‘ka dituri, qytetrimi është i verbër.
Derisa s’ka të vërteta, dashuria është e verbër.
Derisa s‘ka etikë mjeksore, mjeku është i verbër.
———
Duke u inspiruar nga Mevlana
Nevzat Tarhan
Hoxhë Halil Avdulli
