Sipas studimeve të Yoshinori Ohsumi (fitues i Çmimit Nobel në vitin 2016), autofagjia e shkaktuar nga agjërimi ndihmon në përtrirjen e qelizave, rritjen e jetëgjatësisë dhe parandalimin e disa sëmundjeve. Për të shmangur kequshqyerjen dhe problemet metabolike, agjërimi njëmujor duhet të bëhet nën mbikëqyrje mjekësore dhe të pasohet nga teknikat e duhura të riushqyerjes.
12–24 orët e para: Zbrazja e rezerva të glikogjenit Për të kompenzuar energjinë, trupi fillimisht konsumon glikogjenin e ruajtur në muskuj dhe mëlçi. Sekretimi i insulinës dhe nivelet e sheqerit në gjak bien.
Dita 2–3: Fillon ketozë Kur mbaron glikogjeni, trupi fillon të përdorë yndyrën për energji. Ketonet, të cilat prodhohen gjatë shpërbërjes së dhjamit, bëhen burimi kryesor i energjisë për trurin dhe muskujt.
Dita 3–7: Rritje e autofagjisë (vetushqyerjes) Autofagjia intensifikohet, duke zbërthyer proteinat e paketuara (strukturuara) gabimisht dhe qelizat e dëmtuara. Ndërsa qelizat e vjetra imune eliminohen, sistemi imunitar rigjallërohet. Për të ruajtur masën muskulore, nivelet e hormonit të rritjes rriten.
Javët 2–4: Përshtatja dhe riparimi i thellë i qelizave Rigjenerimi i indeve inkurajohet nga një rritje e prodhimit të qelizave staminale (qelizat burimore ose pluripotente). Stresi oksidativ dhe inflamacioni ulen. Autofagjia e intensifikuar mund të zvogëlojë rrezikun e sëmundjeve neurodegjenerative, siç është Alzheimeri.
Risk-benefitet e mundshme të një agjërimi njëmujor:
- Humbje e konsiderueshme e masës muskulore (nëse marrja e proteinave është e pamjaftueshme).
- Pamjaftueshmëri në disa lëndë ushqyese (elektrolitet si natriumi, kaliumi dhe magnezi duhet të monitorohen).
- Dobësimi i sistemit imunitar, nëse agjërimi nuk bëhet në mënyrë të duhur.
- Lodhje e rëndë dhe, në disa raste, plogështi, andaj procesi i agjërimit intensiv (një mujor) duhet të kryhet nën kujdesin dhe konsultën e profesionistëve mjekësor.
Prof. Dr. Rrahman Ferizi
