Kur prindërit pyesin pediatrit për shpimin e veshëve te të porsalindurit, si duhet të përgjigjen?
Asistentja e pediatrisë Suzanne Rossi e kishte dëgjuar pyetjen më shumë se një herë nga prindërit e të porsalindurve: “Kur mund t’ia shpoj veshët fëmijës tim? A ka ndonjë rrezik?”
E painformuar plotësisht, ajo pa literaturën mbi këtë temë dhe ndau gjetjet e saj. Akademia Amerikane e Pediatrisë (AAP), vuri në dukje ajo, ka një rekomandim të madh: Shtyni shpimet e veshit derisa fëmija të jetë mjaft i rritur për t’u kujdesur vetë për vendin e shpuar.
“Kjo është pa dyshim mënyra më e mirë për të reduktuar rrezikun e infeksionit,” tha Rossi.
Pavarësisht rreziqeve, për arsye kulturore dhe të tjera, shumë familje vazhdojnë me shpimin e veshit. Në këto raste, vuri në dukje Rossi, AAP rekomandon që të përdoren vathët e arit për të reduktuar rrezikun e një reaksioni alergjik dhe inflamacionin në zonën e shpimit. Një tjetër rekomandim është që alkooli të aplikohet në zonë tri herë në ditë për disa ditë për të reduktuar rrezikun e infektimit. Prindërit duhet ta lënë vathin pa hequr për 4 deri në 6 javë dhe ta rrotullojnë butësisht çdo ditë. AAP rekomandon që procedura të bëhet nga një profesionist i trajnuar në kushte sanitare.
Shpimi i veshëve mund të sjellë komplikime si:
Gjakderdhje
Alergjitë e kontaktit
Lëndime post traumatike, më e zakonshme me vathët e varur
Deformim i veshit, më i zakonshëm me shpime në pjesën e sipërme të veshit
Enjtje
Infeksion dhe rrjedhje purulente, e cila ndodh në 24 për qind të të gjitha shpimeve të veshit.
Rossi gjithashtu vuri në dukje se pediatrit duhet të jenë të vetëdijshëm për disa grupe pacientësh, si fëmijët me sëmundje kongjenitale të zemrës (CHD), në të cilat pasojat e një infeksioni të lidhur me shpimin e veshëve mund të jenë shumë më serioze. Midis një grupi mjekësh që kujdesen për adoleshentët dhe të rriturit me CHD, 53 për qind nuk e miratuan shpimin e veshëve.
