Ai ishte në rrugë së bashku me babain e tij, kur papritur një predhë ra mbi ta. Ai nuk mundi të ecë më. Abdullahu 10 vjecar nga Halepi i Sirisë, thotë se i mungojnë shumë shokët dhe shkolla, dhe se nuk mund ti harroj kujtimet që i ishte para luftës.
Tani, gjithcka është kthyer në rrënoja, nga shtëpia e tij e deri te shkolla. UNICEF është përpjekur ta ndihmojë Abdullahun me karrocë dhe me ushtrime fizikale.
Ata tregojnë se janë habitur nga vullneti i tij për të mos u dorëzuar dhe për të vazhduar shkollimin në kushtet ekzistuese. Ai eshte aty për të na mësuar neve se shpresa nuk ka cmim. /MESAZHI/
